Rusland vervolgt geen Amerikaanse journalisten. Het neemt ze als gijzelaars.

Het feit dat Rusland journalisten Evan Gershkovich en Alsu Kurmasheva in het geheim heeft berecht, zegt veel over de aanklachten tegen hen en over het systeem dat deze procedures heeft opgezet. Het sluiten van het proces, in strijd met fundamentele internationale mensenrechtennormen, weerspiegelt de realiteit dat de zaak tegen deze twee Amerikaanse burgers verzonnen is en zelfs geen stand zou houden bij gemanipuleerde en beperkte publieke blootstelling, die alleen door het Kremlin-vriendelijke nieuwsmedia zou zijn geboden.

Het regime van president Vladimir Poetin heeft de heer Gershkovich, een verslaggever voor de Wall Street Journal, veroordeeld voor spionage. Een rechtbank in Jekaterinenburg heeft hem veroordeeld tot 16 jaar gevangenisstraf. Op dezelfde dag dat de heer Gershkovich zijn vonnis ontving, 19 juli, vond een rechtbank in Kazan mevrouw Kurmasheva, een redacteur voor Radio Free Europe/Radio Liberty, schuldig aan het beledigen van het Russische leger. Haar straf, die pas maandag bekend werd gemaakt: zes en een half jaar.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de heer Gershkovich en de heer Whelan aangewezen als onterecht vastgehouden, een status die hun zaken verheft tot een kwestie van officieel Amerikaans belang. Het zou hetzelfde moeten doen voor mevrouw Kurmasheva - en voor Vladimir Kara-Murza, bijdrager aan Post Opinions en Russische oppositiepoliticus. De laatste, hoewel een Russisch staatsburger, is een permanente inwoner van de Verenigde Staten. Hij zit 25 jaar gevangenisstraf uit voor "verraad" - vanwege zijn kritiek op de oorlog van de heer Poetin.

Allen hierboven genoemd zouden onmiddellijk vrijgelaten moeten worden. Journalistiek - vragen stellen, feiten verzamelen, ambtenaren ter verantwoording roepen - is essentieel democratisch werk, geen misdaad.